Hoi allemaal,

Het is alweer eventjes geleden, dus bereid je voor op een lange blog.

Maart was een snelle maand. 8 Maart was mijn gastmoeder jarig en 8 dagen later was ik jarig. Dat was super raar wakker worden. De eerste verjaardig zonder mijn ouders. Heel gek was het wel vanwege het tijdsverschil. Ik kreeg al felicitaties toen het in Nederland al 12 uur was, maar ik kreeg ook nog felicitaties toen het in Nederland al de volgende dag was. Mijn ouders hadden een pakketje opgestuurd die al een week lang lag te wachten. Ook andere mensen uit Nederland hadden kaartjes gestuurd. Super lief dat jullie daar aan dachten! I appericiate it :)) Van Hae-in had ik een hele box met allemaal chocola en van mijn gastmoeder geld. We gingen uiteten en hebben er een super gezellige dag van gemaakt.

Het weer doet nog steeds waar het zelf zin in heeft. Een warme dag gevolgd door twee en een halve dag thuis. Door alle snowdays hebben ze spring break lekker kort gemaakt. We kregen vrijdag vrij en maandag. In totaal vier dagen dus. We zijn naar North Carolina geweest, op bezoek bij een vriendin van me gastmoeder. Super lieve mensen ontmoet. Ze zijn hier allemaal zo gastvrij. Het was 6,5 uur rijden. De heenweg had ik geslapen, want we reden 's nachts. De eerste dag konden we gelijk genieten van het lekkere weer. Verder hadden we alvast wat voorbereidingen gedaan voor Pasen. De dag erna hadden we een verjaardag van de dochter van de vriendin van mijn gastmoeder. De hele familie was op visite. Daardoor miste ik me eigen familie wel, want mijn verjaardag was heel anders. Zondag was het Pasen. Weer veel te veel eten. Rond vier uur begonnen we met rijden naar huis. Rond acht uur nog even wat gegeten bij de Crackerbarrel. Het maakt niet uit op welk tijdstip we daar komen, ik neem altijd ontbijt. De laatste dag van de spring break was regenachtig dus we zijn naar de mall geweest.

Een ander weekend in maart waren we naar een acapella concert geweest. Dat was echt super gaaf!

Thirt Quarter is voorbij en ik heb straight A's!

April was de koudste maand in jaren. Natuurlijk weer lekker nu ik hier ben. De track practices waren koud. De hurtles vind ik super leuk om te doen! Verder heb ik een paar keer de open 400 meter gedaan, de 4x100 meter relay en de 4x400 meter relay. In de relay ben je in totaal met 4 mensen en je moet een baton doorgeven. Er zitten ook een aantal regeltjes aanvast. Door al dat sprinten ben ik voor mijn gevoel wel iets sneller geworden, maar het is nog steeds niet helemaal mijn ding haha. Geef mij maar langere afstanden. Ondertussen is het seizoen ook al weer bijna voorbij. Het team begon heel groot, maar nu zijn we nog maar met een klein aantal over. Ik was niet snel genoeg voor counties, maar ik mag wel mee naar de Regionals voor de 300 meter hurtles. Hurtles zijn hordelopen. Ergens ben ik blij als straks het seizoen over is, maar daardoor besef je wel dat het einde bijna in zicht is.

Eind april kwamen mijn ouders. Het ontmoeten ging echt precies zoals ik gedacht had. We waren allemaal buiten voor practice en stonden nog lekker te kletsen. Opeens hoorde ik iemand fluiten. Eerst dacht ik dat het coach was, dus ik gaf het niet al te veel aandacht, totdat ze allemaal Femke riepen. Voordat ik het wist sprintte ik naar ze toe en vloog ze in de armen. Geluksmomentje hihi. Het eerste dat ik tegen ze zei was een zin in het Engels haha. Even snel bijgekletst voordat het trainen begon. Daarna had ik ze de school laten zien en even een rondleiding gegeven. Ik had ze de weg gewezen naar de supermarkt, want ze wilden alvast even boodschappen halen. Toen was het tijd om ze voor te stellen aan mijn gastmoeder en Hae-In. De eerste indruk was top! Het is best wel spannend, omdat je niet weet hoe ze op elkaar gaan reageren. 'S avonds gingen we uiteten in het restaurant waar ik ook ging eten de eerste dag dat ik aankwam.

Voor zaterdag hadden we al een tijd geleden een tour door het Witte Huis gepland, dus daar konden we niet meer omheen. We besloten om er een leuk dagje D.C van te maken. Het Witte Huis was een stuk kleiner dan ik dacht. Ik vond het niet zo heel bijzonder, maar ik kan wel zeggen dat ik daar heb rondgelopen. Verder hebben we ontzettend veel monumenten bezocht en gezien. Heel Washington staat er vol mee. Dit hebben we gezien: Korean Memorial, Lincoln Memorial, World War ll Memorial, Eisenhower Executive Office Building, the White House, Washington Monument en Jefferson Memorial. Daarna gingen we naar Arlington National Cemetery. Daar wilde ik heel graag in. Dat is de plaats waar alle mensen van de oorlog begraven liggen. Heel indrukwekkend en echt ontzettend veel grafstenen. 'S avond gingen we naar Oxon Hill Washington en hebben daar wat gegeten in de inner Harbor en nog iets bekeken. Ik hou echt van die kleine haventjes. Er is altijd zo'n leuk sfeertje.

Zondag namen we mijn ouders en zusje mee naar de kerk. Dat moesten ze natuurlijk ook meemaken. Daarna namen we ze mee naar een boerderij waar we regelmatig ijs eten. Ze maken dat daar zelf, delicious! Na het ijs gingen we naar Ladew Gardens. Dat is een grote tuin waar je dan doorheen kan lopen en ze hebben veel bloemen enzo. 'S avonds pizza gegeten bij mijn favoriete restaurantje. Toen was het een week wachten voor ons volgende avontuur.

Het volgende weekend gingen we naar de Niagara Falls. YES YES YES. Vanaf het begin wilde ik daar al super graag heen. Vrijdag uit school begonnen we met rijden. Onderweg even wat gegeten. We hadden een huis gehuurd waar we verbleven. 'S ochtends gingen we gelijk naar de watervallen waar we de halve dag hebben rondgelopen. Het was super indrukwekkend. Heel mooi! Jammer genoeg was het wel wat frisjes. S' avonds kwamen we er weer terug om ze in het donker te zien. Vanaf de Canadese kant worden er met grote lichten geschenen in allemaal verschillende kleuren. Ik ben met mijn ouders zelfs nog even over de brug gelopen naar de Canadese kant. Nieuwe stempel in mijn paspoort ;) Vanaf die kant kon je het inderdaad een stuk beter gezien. Ik ben echt super blij en dankbaar dat ik dit met me eigen ouders heb mogen zien. We hebben er een super mooi weekend van gemaakt. Het afscheid maandag ochtend was lang niet zo lastig dan ik dacht. Ze gingen met een gerust gevoel weg. Wat is 1,5 maand als we er al 8,5 hadden overleefd?

Nu is het tijd om er een einde aan te breien denk ik. Ik wil nog even zeggen dat het weer hier nu eindelijk lekker is. Ik heb mijn jaarboek gekocht, waar ik onwijs blij mee ben. Vanaf zaterdag nog maar een maand te gaan...

xxx Femke